Angin representeert de invloeden van externe en interne krachten die de Molukse gemeenschap hebben gevormd. Het symboliseert de dynamiek van verandering en hoe het de identiteit en gemeenschap beïnvloedt.
Na afloop: Q&A met regisseurs Raoel Groothuizen (Bunda di rumah) en Coen Verbraak (Wij Willen Leven! – 40 jaar na de Molukse kapingen)
Bunda di rumah
Raoel Groothuizen | Nederland | 2014 | 15′ | Nederlands, Moluks-Maleis gesproken | niet ondertiteld
Amsterdam, 1988: de van elkaar vervreemde Molukse broers Robert en Steven ontmoeten elkaar voor het eerst in elf jaar weer eens op de verjaardag van hun moeder. Dat ze elkaar zo lang niet gezien hebben, is niet verwonderlijk, want over alles verschillen ze van mening. En dat blijkt ook weer deze middag; of het nu gaat om assimilatie of over de treinkaping van 1977, elke kwestie leidt tot verhitte discussies, woede en onbegrip.
“Als mensen mij vragen naar mijn afkomst dan zeg ik dat ik ook Moluks bloed in me heb. Daarop kreeg ik een paar keer de vraag ‘wat zijn Molukkers?’ Dat vind ik best pijnlijk“, aldus regisseur Raoel Groothuizen, die ook het scenario van Pulang schreef. Het ontbreken van kennis over de Molukse cultuur en identiteit in Nederland vormde voor hem de aanleiding om deze korte film te maken, waarin hij vooral ‘een mooi en goed verhaal’ wilde vertellen over een voor Molukkers zo belangrijke episode uit hun geschiedenis.
Wij Willen Leven! – 40 jaar na de Molukse kapingen
Coen Verbraak | Nederland | 2017 | 66′ | Nederlands gesproken | niet ondertiteld
Begin jaren 50 viel het doek voor het KNIL, dat voor een groot deel uit Molukse militairen bestond. Duizenden van hen werden gerepatrieerd naar Nederland, waar hen een kille ontvangst wachtte. De Nederlandse overheid zou zich inspannen hun droom van een vrije Republiek der Zuid-Molukken te realiseren, maar daar kwam niets van terecht. De in al die jaren opgebouwde frustratie en woede kwam tot een kookpunt op 23 mei 1977 toen een groep Molukkers een lagere school in Bovensmilde gijzelde, terwijl een ander groep een actie uitvoerde met een trein bij De Punt. Het liep allemaal vreselijk verkeerd af.
Regisseur Coen Verbraak spreekt in deze film met mensen die dit alles van dichtbij meemaakten, onder wie treinpassagier Annie Brouwer, de latere burgemeester van Utrecht, en schooldirecteur Eef van der Vliet. Ook andere hoofdrolspelers komen aan het woord, onder wie Noes Solisa (woordvoerder van de bij de acties betrokken Molukkers) en toenmalig minister van Justitie Dries van Agt. Centrale vragen: hoe was het toen, hoe gaat het nu?
6 Stills
